0,02% toename stikstofdepositie is significant
De vaststelling van bestemmingsplannen in relatie tot Natura 2000 gaat in de praktijk niet zonder slag of stoot. Dit blijkt ook weer uit een uitspraak van de Afdeling van 11 november 2015 (201500569). In deze uitspraak heeft de Afdeling onder meer geoordeeld dat een toename van stikstofdepositie met 0,02% ten opzichte van de achtergronddepositie en 0,03% ten opzichte van de kritische depositiewaarde als significant negatief effect voor een Natura 2000-gebied kan worden aangemerkt.
Aan de orde is een bestemmingsplan dat voorziet in de bouw van 64 woningen, gelegen nabij Natura 2000-gebied De Veluwe. In een van de beroepschriften die tegen dit bestemmingsplan is ingediend, wordt onder meer aangevoerd dat het plan significante negatieve effecten op het Natura 2000-gebied kan veroorzaken.
Uit de passende beoordeling die ten behoeve van het bestemmingsplan is opgesteld, volgt dat er geen oppervlakteverlies van een bepaald habitattype optreedt als gevolg van het plan, maar dat het plan wel leidt tot een toename van de stikstofdepositie op de grens van het Natura 2000-gebied van maximaal 0,46 mol/ha/jaar, hetgeen overeenkomst met een toename van 0,02% ten opzichte van de achtergronddepositie en 0,03% ten opzichte van de kritische depositiewaarde. In de passende beoordeling staat vermeld dat de toename van de stikstofdepositie geen significant negatief effect heeft op de huidige omvang en kwaliteit van het habitattype en evenmin op het uitbreidingsdoel voor dit habitattype en dat er dus geen aanleiding bestaat voor het treffen van maatregelen.
De Afdeling volgt dit standpunt niet. Omdat de achtergronddepositie van stikstof in het gebied reeds zeer hoog is door de ligging aan een snelweg, wordt de kritische depositiewaarde van het aangrenzende habitat als gevolg van het plan nog verder overschreden. Aantasting van de natuurlijke kenmerken van het Natura 2000-gebied kan daardoor niet worden uitgesloten. Niet met zekerheid kan worden uitgesloten dat het plan leidt tot significante negatieve effecten op de huidige omvang en kwaliteit en op het uitbreidingsdoel van het habitattype, hetgeen in strijd is met artikel 19j van de Natuurbeschermingswet.
Gelet hierop heeft de Afdeling overwogen dat zonder het treffen van maatregelen niet de vereiste zekerheid is verkregen dat de natuurlijke kenmerken van het Natura 2000-gebied niet zullen worden aangetast.
mw. mr. Franca Damen
