Woonbestemming kan ook toestemming kamerverhuur impliceren
Een woonbestemming komt veel voor in bestemmingsplannen. Vaak is voor het begrip ‘wonen’ echter geen definitie opgenomen in een plan. In dat geval kan de woonbestemming bijvoorbeeld ook kamerverhuur impliceren. Dit oordeelde de Raad van State in een uitspraak van 16 november 2016 (201600954, ECLI:NL:RVS:2016:3046).
Als het volgens de bestemming is toegestaan om te ‘wonen’ en dat begrip ‘wonen’ in het bestemmingsplan niet is gedefinieerd, moet ervan worden uitgegaan dat verschillende woonvormen, waaronder de verhuur van kamers aan individuele huurders, zijn toegestaan. Dit geldt ook als in het plan wel een definitie van het begrip ‘wonen’ is opgenomen, maar hiermee geen relatie is gelegd is de planregels voor de woonbestemming.
Als een gemeente het niet wenselijk acht om ook andere woonvormen dan wonen door één huishouden toe te staan, moet de gemeente dit dus duidelijk bepalen in de (gebruiks)regels van het bestemmingsplan.
Omdat de gemeente dat niet duidelijk had gedaan in de situatie die aan de orde was in de uitspraak van 16 november 2016, kon het college niet handhavend optreden wegens het in strijd met de woonbestemming gebruiken van de woning voor kamerverhuur.
mw. mr. Franca Damen